سلوک عرفانی در اشعار فارسی چَندَربَهان بَرَهمَن

Authors

محمّدکاظم کهدویی

abstract

چَندربَهان برهمن در سال 1023 هـ ق در لاهور به دنیا آمد. همنشینی با داراشکوه او را در جهت تعالی اخلاقی و عرفان و تصوف سوق داد؛ تا جایی که دیوان اشعارش سرشار از عبارت ها و اصطلاح های تصوف، و کتاب چهارچمن او نیز مملو از مطالب و اصطلاحات عرفانی و عشق به خداوند و بی توجهی به تعلقات دنیوی است. برهمن پس از درگذشت داراشکوه، از دهلی به بَنارَس رفت و در سال 1072هـ ق به دیار باقی شتافت. آثاری مثل چهارچمن، گلدسته، کارنامه، دیوان اشعار، منشآت، تحفهالوزراء، مجمع الوزراء و... از او به جا مانده است. برهمنْ شاعر، خطاط و نویسنده بود و با اهل تصوف و شاعران و خطاطان و نویسندگان معاصرش ملاقات داشت. انشای موزون و مسجّع وی یادآور گلستان سعدی است. شعرش ساده است و با تشبیهات و استعارات زیبا، و مضامین عشق، محبت، توکل، رضا، و مسائل وحدت وجود- که با لحنی عارفانه بیان شده اند- همراه است. در این مقاله، ضمن مرور زندگی نامه مختصرِ برهمن و کتاب چهارچمن، دیوان اشعار وی از نظر توجه وی به عرفان و تصوف و ویژگی های معرفتی آن بررسی خواهد شد

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

هندوی فارسی دان(تحلیلی بر زندگی چندربهان برهمن و کتاب چهار چمن او)

با نفوذ زبان و ادبیات فارسی در شبه قاره ی هند و حمایت بی دریغ پادشاهان هند از نویسندگان و شاعران فارسی زبان، آثار فراوانی به این زبان در آن سرزمین تحریر شد که از جمله کتاب چهار چمن اثر چندر بهان برهمن است که به او لقب "هندوی پارسی دان" داده اند. دیوان وی شامل غزلیات و رباعیات است. کتاب چهار چمن یکی از آثار مهم وی بشمار می رود، اثری ادبی و تاریخی در چهار بخش که هر بخش "چمن" نام دارد. زبانش در شع...

full text

ادب و سلوک عرفانی

منظور از ادب در عرفان و تصوّف، حفظ حدود و حریم بندگی و عدم تجاوز از آن می‌باشد. انسانی که قصد دارد راه معنوی رسیدن به خدا را بپیماید، براساس توصیه و تأکید بزرگان تصوّف و عرفان، آداب و رسومی را باید رعایت کند که از لوازم ضرور این راه است. صوفیان با توجّه به آیه‌ی شریفه‌ی « الحافظون لحدود الله» و حدیث نبوی «ادّبنی ربّی فأحسن تأدیبی» ریشه‌ی آداب سلوک را قرآن و سیره‌ی پیامبر اکرم (ص) می‌دانند. بنابراین،...

full text

سیری در سلوک عرفانی میرسیدعلی همدانی

حضرت میرسیدعلی همدانی یا به تعبیر صمیمانة مردم تاجیکستان «حضرت امیرجان»، از عرفای بزرگی است که اصول و مبانی تعلیماتش فراتر از حوزۀ فرهنگی و تمدنی‌ اوست. در این مقاله، پس از ذکر شرح‌حالی کوتاه از این عارف وارسته، دربارۀ طریقة عرفانی او بحث شده و این سالک صاحب‌دل خوشه‌چین خرمن بزرگانی همچون خواجه‌ عبدالله انصاری، شیخ اکبر محی‌الدین‌بن عربی، ابوحامد غزالی، شیخ ‌فریدالدین عطار، سنایی غزنوی، مولانا ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
ادبیات عرفانی

Publisher: دانشگاه الزهرا

ISSN 9384-2008

volume 3

issue 5 2013

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023